Poproszę klasyczne piwo. Czyli jakie?

W świadomości konsumenckiej na przestrzeni wielu lat powstało przekonanie, iż piwem “klasycznym” nazywamy europejskie jasne lagery oraz podobne im pilsy. Zatem style piwne, które z tradycyjnym piwowarstwem i faktycznie klasycznymi stylami mają niewiele wspólnego. 

Jasny lager, a więc piwo dolnej fermentacji, jest wynalazkiem stosunkowo młodym, które często wybrzmiewa jako synonim klasycznego piwa. Drożdze używane do produkcji piw tej kategorii (Sacharomyces pastorianus) zostały pierwszy raz otrzymane dopiero w roku 1883 przez Emila Christiana Hansensa w laboratorium w Kopenhadze. Nieco wcześniej, w roku 1842 zostały zastosowane po raz pierwszy w browarze w Pilźnie. Jednak trzeba zauważyć, że nie była to czysta, laboratoryjna kultura. W porównaniu z całą, niezwykle długą historią piwowarstwa jest to krótki okres czasu. Szczególnie, że pierwsze dokumenty świadczące o produkcji piwa pozostawili Sumerowie. Jednak szacunkowo początki piwowarstwa sięgają porzucenia koczowniczego stylu życia przez człowieka i są ściśle związane z początkiem uprawy zbóż.

Cóż więc możemy nazwać piwem faktycznie klasycznym lub tradycyjnym? Wszystko zależy od obszaru, na jakim się znajdujemy, gdyż są to style tradycyjnie warzone na danym obszarze od setek lat. Dla terenów Polski będzie to przede wszystkim piwo grodziskie (pierwsze wzmianki o tym stylu pochodzą z 1301 roku). Także porter bałtycki może zostaćza takie uznany, a więc piwo dolnej fermentacji. Jednak ten styl nie został skomercjalizowane w taki sam sposób jak jasne lagery, mimowszystko  wciąż zachwyca miłośników piwa na całym świecie. Dla regionu Kujaw i Pomorza najbardziej tradycyjnym stylem jest jednak Albae Cerevisiae. Jest to pszeniczne piwo z dodatkiem ziół warzone już w XV wieku, lecz niestety współcześnie jest to piwo mocno zapomniane.